Bevordering van inlevingsvermogen in het geschiedenisonderwijs

In onze gedigitaliseerde, geautomatiseerde en gepolariseerde wereld lijkt inlevingsvermogen af te nemen en is het van groot belang de perspectieven van anderen te onderzoeken en daarbij empathie te ontwikkelen. Door de vaardigheid inlevingsvermogen een belangrijke plek te geven in het geschiedeniscurriculum, zou men de leerlingen toekomstbestendiger kunnen maken.

Inlevingsvermogen is een essentiële vaardigheid waar ook in de geschiedenisles aan gewerkt moet worden, maar er is nog onvoldoende duidelijk hoe dit relateert aan vakspecifieke vaardigheden en hoe vakdocenten dit leren kunnen begeleiden. Dit onderzoek wil een bijdrage leveren aan kennis van de wijze waarop het inzicht in en de waardering voor de vaardigheid inlevingsvermogen van leerlingen vergroot kunnen worden door specifieke geschiedenislessen met behulp van ooggetuigen en documentaires. Hiermee wordt een verbinding gemaakt tussen vakspecifiek en generiek onderwijskundig onderzoek (o.a. naar burgerschapsvorming). De studie draagt tevens bij aan vakdidactische onderzoek naar een dergelijke oral history benadering, dat tot op heden vooral gericht was op kennis en motivationele aspecten, terwijl deze benadering ook veel mogelijkheden lijkt te bieden voor het leren over inlevingsvermogen.

Dit onderzoek zal aanknopingspunten bieden voor hoe je in de geschiedenisles ook dit abstracte doel van burgerschaps- en persoonsvorming kunt oefenen en begeleiden. Dit zal leiden tot:

–         Een meer door theorie en empirie onderbouwde aanpak van het bevorderen van inlevingsvermogen in de geschiedenisles

–         Twee lessenreeksen die door andere geschiedenisdocenten gebruikt kunnen worden of als voorbeeld kunnen dienen voor   vergelijkbare lessen over andere thema’s

–         Een nascholingstraject dat opgenomen kan worden in het nascholingsaanbod van lerarenopleidingen

Universiteit promotieonderzoek: Universiteit van Amsterdam